در زبان آلمانی هر verb برای اشاره به هر کس شکلی دارد ، ولی در هر حالت برای آغاز کار باید en پایان هر verb را بر داشته و به نسبت کسی که می خواهیم درباره او چیزی بگوییم پسوند مناسب بگذاریم.

مانند spielen (بازی کردن):

من بازی می کنم : Ich spiele
آن دختر بازی می کند: sie spielt
آن پسر بازی می کند : Er spielt
آن (خنثی) بازی می کند: Es spielt
آنها بازی می کنند: Sie spielen
ما بازی می کنیم:Wir spielen
تو بازی می کنی: Du spielst

نمونه دیگر haben (داشتن):

من دارم: Ich habe
آن دختر دارد: sie hat
ان پسر دارد: Er hat
آن (خنثی) دارد: Es hat
آنها دارند: Sie haben
ما داریم: Wir haben
تو داری: Du hast

( ^ به این "تو داری" دقت کنید )

اینها verb ها آسونی هستند ، اگه عجله نکنید ، کم کم بین مطالب همه verb ها رو یاد می گیرید ، پس نگران verb ها نباشید.

این نکته را بدانید که در زبان آلمانی کوچک یا بزرگ بودن حروف بسیار مهم است ولی برخی آلمانی زبان ها اصلا این نکته ها را رعایت نمی کنند.

Adjektiv ها (ویژگی ها (صفت ها)) :

در آلمانی چهار حالت : کننده (Nominativ)، شونده (Genitiv)، دارنده خواسته (Akkusativ)، دارنده نا خواسته (Dativ) برای هر Adjektiv به وجود می آید.

چون من الان زیاد وقت ندارم ، اینها بماند تا عصر یا شب ، شاید هم فردا که بشینم ادامه اینها رو بنویسم...